Déclinaison / Conjugueur latin
mansuēfĭo - Diathèse passive
(mansuēfăcĭo, mansuēfăcis, mansuefeci, mansuēfăcĕre, mansuefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | mansuēfĭo |
| II sing. | mansuēfis |
| III sing. | mansuēfit |
| I plur. | mansuēfīmus |
| II plur. | mansuēfītis |
| III plur. | mansuēfiunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mansuēfiēbam |
| II sing. | mansuēfiēbas |
| III sing. | mansuēfiēbat |
| I plur. | mansuēfiebāmus |
| II plur. | mansuēfiebātis |
| III plur. | mansuēfiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mansuēfĭam |
| II sing. | mansuēfĭes |
| III sing. | mansuēfĭet |
| I plur. | mansuēfiēmus |
| II plur. | mansuēfiētis |
| III plur. | mansuēfĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | mansuefactus, a, um sum |
| II sing. | mansuefactus, a, um es |
| III sing. | mansuefactus, a, um est |
| I plur. | mansuefacti, ae, a sumus |
| II plur. | mansuefacti, ae, a estis |
| III plur. | mansuefacti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mansuefactus, a, um eram |
| II sing. | mansuefactus, a, um eras |
| III sing. | mansuefactus, a, um erat |
| I plur. | mansuefacti, ae, a eramus |
| II plur. | mansuefacti, ae, a eratis |
| III plur. | mansuefacti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | mansuefactus, a, um ero |
| II sing. | mansuefactus, a, um eris |
| III sing. | mansuefactus, a, um erit |
| I plur. | mansuefacti, ae, a erimus |
| II plur. | mansuefacti, ae, a eritis |
| III plur. | mansuefacti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | mansuēfĭam |
| II sing. | mansuēfĭas |
| III sing. | mansuēfĭat |
| I plur. | mansuēfiāmus |
| II plur. | mansuēfiātis |
| III plur. | mansuēfĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mansuēfiĕrem |
| II sing. | mansuēfiĕres |
| III sing. | mansuēfiĕret |
| I plur. | mansuēferēmus |
| II plur. | mansuēferētis |
| III plur. | mansuēfĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | mansuefactus, a, um sim |
| II sing. | mansuefactus, a, um sis |
| III sing. | mansuefactus, a, um sit |
| I plur. | mansuefacti, ae, a simus |
| II plur. | mansuefacti, ae, a sitis |
| III plur. | mansuefacti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mansuefactus, a, um essem |
| II sing. | mansuefactus, a, um esses |
| III sing. | mansuefactus, a, um esset |
| I plur. | mansuefacti, ae, a essemus |
| II plur. | mansuefacti, ae, a essetis |
| III plur. | mansuefacti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mansuēfi |
| II plur. | mansuēfĭte |
| FUTUR |
| II sing. | mansuēfĭto |
| III sing. | mansuēfĭto |
| II plur. | mansuēfitōte |
| III plur. | |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| |
| FUTUR |
| mansuēfuturus, a, um |
| SUPIN |
| Attivo: | mansuefactum |
| Passivo: | mansuefactu |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| mansuēfieri |
| PARFAIT |
| Singolare: | mansuefactus, a, um esse |
| Plurale: | mansuefacti, ae, a esse |
| FUTUR |
| Attivo: | mansuēfurum, am, um esse, mansuēfuros, as, a esse |
| Passivo: | mansuefactum, am, um iri, mansuefactos, as, a iri |
 |
| GERUNDIF |
| Génitif: | |
| Datif: | |
| Accusatif: | |
| Ablatif: | |
| GERUNDIVO |
| mansuēfăciendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MANSUEFIO100}}
---CACHE---
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
|