Déclinaison / Conjugueur latin
mansuēfăcĭo - Diathèse active
(mansuēfăcĭo, mansuēfăcis, mansuefeci, mansuēfăcĕre, mansuefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | mansuēfăcĭo |
| II sing. | mansuēfăcis |
| III sing. | mansuēfăcit |
| I plur. | mansuēfăcīmus |
| II plur. | mansuēfăcītis |
| III plur. | mansuēfăciunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mansuēfăciēbam |
| II sing. | mansuēfăciēbas |
| III sing. | mansuēfăciēbat |
| I plur. | mansuēfăciebāmus |
| II plur. | mansuēfăciebātis |
| III plur. | mansuēfăciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mansuēfăcĭam |
| II sing. | mansuēfăcĭes |
| III sing. | mansuēfăcĭet |
| I plur. | mansuēfăciēmus |
| II plur. | mansuēfăciētis |
| III plur. | mansuēfăcĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | mansuefeci |
| II sing. | mansuefecisti |
| III sing. | mansuefecit |
| I plur. | mansuefecĭmus |
| II plur. | mansuefecistis |
| III plur. | mansuefecērunt, mansuefecēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mansuefecĕram |
| II sing. | mansuefecĕras |
| III sing. | mansuefecĕrat |
| I plur. | mansuefecerāmus |
| II plur. | mansuefecerātis |
| III plur. | mansuefecĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | mansuefecĕro |
| II sing. | mansuefecĕris |
| III sing. | mansuefecĕrit |
| I plur. | mansuefecerĭmus |
| II plur. | mansuefecerĭtis |
| III plur. | mansuefecĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | mansuēfăcĭam |
| II sing. | mansuēfăcĭas |
| III sing. | mansuēfăcĭat |
| I plur. | mansuēfăciāmus |
| II plur. | mansuēfăciātis |
| III plur. | mansuēfăcĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mansuēfăcĕrem |
| II sing. | mansuēfăcĕres |
| III sing. | mansuēfăcĕret |
| I plur. | mansuēfăcerēmus |
| II plur. | mansuēfăcerētis |
| III plur. | mansuēfăcĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | mansuefecĕrim |
| II sing. | mansuefecĕris |
| III sing. | mansuefecĕrit |
| I plur. | mansuefecerĭmus |
| II plur. | mansuefecerĭtis |
| III plur. | mansuefecĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | mansuefecissem |
| II sing. | mansuefecisses |
| III sing. | mansuefecisset |
| I plur. | mansuefecissēmus |
| II plur. | mansuefecissētis |
| III plur. | mansuefecissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mansuēfăce |
| II plur. | mansuēfăcĭte |
| FUTUR |
| II sing. | mansuēfăcĭto |
| III sing. | mansuēfăcĭto |
| II plur. | mansuēfăcitōte |
| III plur. | mansuēfăciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| mansuēfăciens, ientis |
| FUTUR |
| mansuefactūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| mansuēfăcĕre |
| PARFAIT |
| mansuefecisse |
| FUTUR |
| Singolare: | mansuefactūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | mansuefactūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | mansuēfăciendi |
| Datif: | mansuēfăciendo |
| Accusatif: | ad mansuēfăciendum |
| Ablatif: | mansuēfăciendo |
| SUPIN |
| mansuefactum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MANSUEFACIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|