Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | mărīto |
| II sing. | mărītas |
| III sing. | mărītat |
| I plur. | mărītāmus |
| II plur. | mărītātis |
| III plur. | mărītant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mărītābam |
| II sing. | mărītābas |
| III sing. | mărītābat |
| I plur. | mărītabāmus |
| II plur. | mărītabātis |
| III plur. | mărītābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | mărītābo |
| II sing. | mărītābis |
| III sing. | mărītābit |
| I plur. | mărītabĭmus |
| II plur. | mărītabĭtis |
| III plur. | mărītābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | maritavi |
| II sing. | maritavisti |
| III sing. | maritavit |
| I plur. | maritavĭmus |
| II plur. | maritavistis |
| III plur. | maritavērunt, maritavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | maritavĕram |
| II sing. | maritavĕras |
| III sing. | maritavĕrat |
| I plur. | maritaverāmus |
| II plur. | maritaverātis |
| III plur. | maritavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | maritavĕro |
| II sing. | maritavĕris |
| III sing. | maritavĕrit |
| I plur. | maritaverĭmus |
| II plur. | maritaverĭtis |
| III plur. | maritavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | mărītem |
| II sing. | mărītes |
| III sing. | mărītet |
| I plur. | mărītēmus |
| II plur. | mărītētis |
| III plur. | mărītent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | mărītārem |
| II sing. | mărītāres |
| III sing. | mărītāret |
| I plur. | mărītarēmus |
| II plur. | mărītarētis |
| III plur. | mărītārent |
| PARFAIT |
| I sing. | maritavĕrim |
| II sing. | maritavĕris |
| III sing. | maritavĕrit |
| I plur. | maritaverĭmus |
| II plur. | maritaverĭtis |
| III plur. | maritavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | maritavissem |
| II sing. | maritavisses |
| III sing. | maritavisset |
| I plur. | maritavissēmus |
| II plur. | maritavissētis |
| III plur. | maritavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | mărīta |
| II plur. | mărītāte |
| FUTUR |
| II sing. | mărītāto |
| III sing. | mărītāto |
| II plur. | mărītatōte |
| III plur. | mărītanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| mărītans, antis |
| FUTUR |
| maritatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| mărītāre |
| PARFAIT |
| maritavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | maritatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | maritatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | mărītandi |
| Datif: | mărītando |
| Accusatif: | ad mărītandum |
| Ablatif: | mărītando |
| SUPIN |
| maritatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MARITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|