Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | maritus |
| Gen. | mariti |
| Dat. | marito |
| Acc. | maritum |
| Abl. | marito |
| Voc. | marite |
| PLURIEL |
| Nom. | mariti |
| Gen. | maritōrum |
| Dat. | maritis |
| Acc. | maritos |
| Abl. | maritis |
| Voc. | mariti |
| SINGULIER |
| Nom. | marită |
| Gen. | maritae |
| Dat. | maritae |
| Acc. | maritam |
| Abl. | maritā |
| Voc. | marită |
| PLURIEL |
| Nom. | maritae |
| Gen. | maritārum |
| Dat. | maritis |
| Acc. | maritas |
| Abl. | maritis |
| Voc. | maritae |
| SINGULIER |
| Nom. | maritum |
| Gen. | mariti |
| Dat. | marito |
| Acc. | maritum |
| Abl. | marito |
| Voc. | maritum |
| PLURIEL |
| Nom. | marita |
| Gen. | maritōrum |
| Dat. | maritis |
| Acc. | marita |
| Abl. | maritis | |