Déclinaison / Conjugueur latin
confringo - Diathèse active
(confringo, confringis, confregi, confringĕre, confractum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | confringo |
| II sing. | confringis |
| III sing. | confringit |
| I plur. | confringĭmus |
| II plur. | confringĭtis |
| III plur. | confringunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confringēbam |
| II sing. | confringēbas |
| III sing. | confringēbat |
| I plur. | confringebāmus |
| II plur. | confringebātis |
| III plur. | confringēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | confringam |
| II sing. | confringes |
| III sing. | confringet |
| I plur. | confringēmus |
| II plur. | confringētis |
| III plur. | confringent |
| PARFAIT |
| I sing. | confregi |
| II sing. | confregisti |
| III sing. | confregit |
| I plur. | confregĭmus |
| II plur. | confregistis |
| III plur. | confregērunt, confregēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confregĕram |
| II sing. | confregĕras |
| III sing. | confregĕrat |
| I plur. | confregerāmus |
| II plur. | confregerātis |
| III plur. | confregĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | confregĕro |
| II sing. | confregĕris |
| III sing. | confregĕrit |
| I plur. | confregerĭmus |
| II plur. | confregerĭtis |
| III plur. | confregĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | confringam |
| II sing. | confringas |
| III sing. | confringat |
| I plur. | confringāmus |
| II plur. | confringātis |
| III plur. | confringant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confringĕrem |
| II sing. | confringĕres |
| III sing. | confringĕret |
| I plur. | confringerēmus |
| II plur. | confringerētis |
| III plur. | confringĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | confregĕrim |
| II sing. | confregĕris |
| III sing. | confregĕrit |
| I plur. | confregerĭmus |
| II plur. | confregerĭtis |
| III plur. | confregĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confregissem |
| II sing. | confregisses |
| III sing. | confregisset |
| I plur. | confregissēmus |
| II plur. | confregissētis |
| III plur. | confregissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | confringĕ |
| II plur. | confringĭte |
| FUTUR |
| II sing. | confringĭto |
| III sing. | confringĭto |
| II plur. | confringitōte |
| III plur. | confringunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| confringens, entis |
| FUTUR |
| confractūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| confringĕre |
| PARFAIT |
| confregisse |
| FUTUR |
| Singolare: | confractūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | confractūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | confringendi |
| Datif: | confringendo |
| Accusatif: | ad confringendum |
| Ablatif: | confringendo |
| SUPIN |
| confractum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONFRINGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|