Déclinaison / Conjugueur latin
confringor - Diathèse passive
(confringo, confringis, confregi, confringĕre, confractum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | confringor |
| II sing. | confringĕris, confringĕre |
| III sing. | confringĭtur |
| I plur. | confringĭmur |
| II plur. | confringimĭni |
| III plur. | confringuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confringēbar |
| II sing. | confringebāris, confringebāre |
| III sing. | confringebātur |
| I plur. | confringebāmur |
| II plur. | confringebamĭni |
| III plur. | confringebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | confringar |
| II sing. | confringēris, confringēre |
| III sing. | confringētur |
| I plur. | confringēmur |
| II plur. | confringemĭni |
| III plur. | confringentur |
| PARFAIT |
| I sing. | confractus, a, um sum |
| II sing. | confractus, a, um es |
| III sing. | confractus, a, um est |
| I plur. | confracti, ae, a sumus |
| II plur. | confracti, ae, a estis |
| III plur. | confracti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confractus, a, um eram |
| II sing. | confractus, a, um eras |
| III sing. | confractus, a, um erat |
| I plur. | confracti, ae, a eramus |
| II plur. | confracti, ae, a eratis |
| III plur. | confracti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | confractus, a, um ero |
| II sing. | confractus, a, um eris |
| III sing. | confractus, a, um erit |
| I plur. | confracti, ae, a erimus |
| II plur. | confracti, ae, a eritis |
| III plur. | confracti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | confringar |
| II sing. | confringāris, confringāre |
| III sing. | confringātur |
| I plur. | confringāmur |
| II plur. | confringamĭni |
| III plur. | confringantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | confringĕrer |
| II sing. | confringerēris, confringerēre |
| III sing. | confringerētur |
| I plur. | confringerēmur |
| II plur. | confringeremĭni |
| III plur. | confringerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | confractus, a, um sim |
| II sing. | confractus, a, um sis |
| III sing. | confractus, a, um sit |
| I plur. | confracti, ae, a simus |
| II plur. | confracti, ae, a sitis |
| III plur. | confracti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | confractus, a, um essem |
| II sing. | confractus, a, um esses |
| III sing. | confractus, a, um esset |
| I plur. | confracti, ae, a essemus |
| II plur. | confracti, ae, a essetis |
| III plur. | confracti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | confringĕre |
| II plur. | confringimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | confringĭtor |
| III sing. | confringĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | confringuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| confractus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| confringi |
| PARFAIT |
| Singolare: | confractus, a, um esse |
| Plurale: | confracti, ae, a esse |
| FUTUR |
| confractum esse |
| GERUNDIVO |
| confringendus, a, um |
| SUPIN |
| confractu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONFRINGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|