Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | impromiscus |
| Gen. | impromisci |
| Dat. | impromisco |
| Acc. | impromiscum |
| Abl. | impromisco |
| Voc. | impromisce |
| PLURIEL |
| Nom. | impromisci |
| Gen. | impromiscōrum |
| Dat. | impromiscis |
| Acc. | impromiscos |
| Abl. | impromiscis |
| Voc. | impromisci |
| SINGULIER |
| Nom. | impromiscă |
| Gen. | impromiscae |
| Dat. | impromiscae |
| Acc. | impromiscam |
| Abl. | impromiscā |
| Voc. | impromiscă |
| PLURIEL |
| Nom. | impromiscae |
| Gen. | impromiscārum |
| Dat. | impromiscis |
| Acc. | impromiscas |
| Abl. | impromiscis |
| Voc. | impromiscae |
| SINGULIER |
| Nom. | impromiscum |
| Gen. | impromisci |
| Dat. | impromisco |
| Acc. | impromiscum |
| Abl. | impromisco |
| Voc. | impromiscum |
| PLURIEL |
| Nom. | impromisca |
| Gen. | impromiscōrum |
| Dat. | impromiscis |
| Acc. | impromisca |
| Abl. | impromiscis | |