Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | improcreabilis |
| Gen. | improcreabilis |
| Dat. | improcreabili |
| Acc. | improcreabilem |
| Abl. | improcreabili |
| Voc. | improcreabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | improcreabiles |
| Gen. | improcreabilĭum |
| Dat. | improcreabilĭbus |
| Acc. | improcreabiles |
| Abl. | improcreabilĭbus |
| Voc. | improcreabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | improcreabilis |
| Gen. | improcreabilis |
| Dat. | improcreabili |
| Acc. | improcreabilem |
| Abl. | improcreabili |
| Voc. | improcreabilis |
| PLURIEL |
| Nom. | improcreabiles |
| Gen. | improcreabilĭum |
| Dat. | improcreabilĭbus |
| Acc. | improcreabiles |
| Abl. | improcreabilĭbus |
| Voc. | improcreabiles |
| SINGULIER |
| Nom. | improcreabile |
| Gen. | improcreabilis |
| Dat. | improcreabili |
| Acc. | improcreabile |
| Abl. | improcreabili |
| Voc. | improcreabile |
| PLURIEL |
| Nom. | improcreabilĭa |
| Gen. | improcreabilĭum |
| Dat. | improcreabilĭbus |
| Acc. | improcreabilĭa |
| Abl. | improcreabilĭbus | |