Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | imprŏbĭto |
| II sing. | imprŏbĭtas |
| III sing. | imprŏbĭtat |
| I plur. | imprŏbĭtāmus |
| II plur. | imprŏbĭtātis |
| III plur. | imprŏbĭtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | imprŏbĭtābam |
| II sing. | imprŏbĭtābas |
| III sing. | imprŏbĭtābat |
| I plur. | imprŏbĭtabāmus |
| II plur. | imprŏbĭtabātis |
| III plur. | imprŏbĭtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | imprŏbĭtābo |
| II sing. | imprŏbĭtābis |
| III sing. | imprŏbĭtābit |
| I plur. | imprŏbĭtabĭmus |
| II plur. | imprŏbĭtabĭtis |
| III plur. | imprŏbĭtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | improbitavi |
| II sing. | improbitavisti |
| III sing. | improbitavit |
| I plur. | improbitavĭmus |
| II plur. | improbitavistis |
| III plur. | improbitavērunt, improbitavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | improbitavĕram |
| II sing. | improbitavĕras |
| III sing. | improbitavĕrat |
| I plur. | improbitaverāmus |
| II plur. | improbitaverātis |
| III plur. | improbitavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | improbitavĕro |
| II sing. | improbitavĕris |
| III sing. | improbitavĕrit |
| I plur. | improbitaverĭmus |
| II plur. | improbitaverĭtis |
| III plur. | improbitavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | imprŏbĭtem |
| II sing. | imprŏbĭtes |
| III sing. | imprŏbĭtet |
| I plur. | imprŏbĭtēmus |
| II plur. | imprŏbĭtētis |
| III plur. | imprŏbĭtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | imprŏbĭtārem |
| II sing. | imprŏbĭtāres |
| III sing. | imprŏbĭtāret |
| I plur. | imprŏbĭtarēmus |
| II plur. | imprŏbĭtarētis |
| III plur. | imprŏbĭtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | improbitavĕrim |
| II sing. | improbitavĕris |
| III sing. | improbitavĕrit |
| I plur. | improbitaverĭmus |
| II plur. | improbitaverĭtis |
| III plur. | improbitavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | improbitavissem |
| II sing. | improbitavisses |
| III sing. | improbitavisset |
| I plur. | improbitavissēmus |
| II plur. | improbitavissētis |
| III plur. | improbitavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | imprŏbĭta |
| II plur. | imprŏbĭtāte |
| FUTUR |
| II sing. | imprŏbĭtāto |
| III sing. | imprŏbĭtāto |
| II plur. | imprŏbĭtatōte |
| III plur. | imprŏbĭtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| imprŏbĭtans, antis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| imprŏbĭtāre |
| PARFAIT |
| improbitavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | imprŏbĭtandi |
| Datif: | imprŏbĭtando |
| Accusatif: | ad imprŏbĭtandum |
| Ablatif: | imprŏbĭtando |
| SUPIN |
| |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPROBITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|